Potrząsanie panem Goldfingerem

Austriacki aferzysta, niejaki Goldfinger (czy coś koło tego), próbuje potrząsać polską polityką za pomocą nagrań magnetofonowych. Na których zresztą prawie nic nie słychać, bo mikrofon nie wiadomo gdzie miał schowany...

Mr. Goldfinger, nie z nami takie numery! Pan żeś myślał coś u nas pobudować, a przecież każdy wie, że nad Wisłą da się co najwyżej burzyć.

Zwłaszcza wam, Niemcom klarować takich oczywistości chyba nie trzeba.

Spisek fasolowy

Pomór świń i rzekomo niecnie bite krowy to ewidentny spisek określonych kręgów. Czas już chyba na kontrakcję lobby mięsnego. Może na początek afera wiatropędnej fasoli, za której sprawą niebezpiecznie rośnie emisja ludzkich gazów cieplarnianych?

Morze możliwości

Za duży wybór sprawia, że nie sposób cokolwiek kupić.

A nawet jeśli już niemoc przełamać, nagrodą może być jedynie zgryzota. Skoro tyle innych możliwości zostało bezpowrotnie zaprzepaszczonych.

Licytacja

Przedwiośnie to Polska szklanych domów, wiadomo.

Czyli pełna Wiosna, to przynajmniej diamentowe piramidy?

Gdy wszystko jest najważniejsze

Gazeta codzienna składa się ze stałej ilości szpalt do zapełnienia. Nawet gdyby nie wydarzyło się nic, wydrukowane zostaną informacje najciekawsze wśród nieciekawych. Gdy zabraknie i tych, redaktorzy sięgną jeszcze głębiej.

Gorzej natomiast, kiedy rzeczywistość przyspiesza na tyle, że nie sposób już upakować pierwszostronicowych sensacji nawet używając wszystkich stron numeru. Prawda nim zdąży wybrzmieć, zagłuszana jest przez prawdę kolejną i jeszcze następną. A kiedy wszystko jest najważniejsze, ważne nie jest już nic.

Obecnie w takich właśnie czasach żyjemy.

Szpieg, który mnie kochał

Skoro koordynator służb całuje się po pijaku tylko z suką, możemy czuć się względnie bezpieczni. Taka kochanka nie wyciągnie z naszego superszpiega żadnych wrażliwych informacji. Nawet jeśli okaże się podstawiona przez Rosjan.

Ostał ci się ino sznur

Koniec, to już naprawdę koniec - skrzecząca rzeczywistość zwyciężyła...

...skoro sam Prezes, niegdyś wszechpotężny, występuje dziś jako narzędzie wszetecznego imposybilizmu: wola wciąż niby jest, lecz budować się nie da, nie da, nie da!