Wielka zagadka geopolityki rozwikłana: dlaczego dwadzieścia cztery europejskie kraje, w tym kilka narodów całkiem dużych i dumnych, godzą się scedować swą suwerenność na rzecz Niemieckiej Rzeszy?
Otóż dostrzegają owe narody powab zachodniej cywilizacji!
Na szczęście my - mając rozum własny, płytki a przekorny - zawsze na złość samym sobie wybierzemy grząskie gumno.
Prace planistyczne idą pełną parą, a poświęca się im każdą wolna minutę. Choć tych nie ma wiele - wszak najtężsi planiści zajęci są akurat wychodzeniem z Europy.
Na razie wymyślono więc, że dla wygody obywatela punktów otworzy się milion, po jednym za każdy przyobiecany wcześniej samochód elektryczny.
Nasuwa się też oczywisty wniosek w kwestii kolejności: z racji samego imienia dowolny Szczepan winien mieć pierwszeństwo.
A dalej się zobaczy. Po zaszczepieniu Szczepana szczepionki i tak się już pewnie rozmrożą...
Niezależnie od deklarowanej postępowości Polak osunąć się musi w najbardziej reakcyjną martyrologię.
Polka zresztą tak samo.
Dlatego też chętnie zeznaje w telewizorze o zamiarze powstania z kolan udaremnianym przez spisek zaborczych sił. O godności i przyrodzonych prawach tłamszonych w sposób nieporównywalny z niczym przez szatany wodzone na pasku przez Berlin i/lub Moskwę.
A wszystko to głoszone jest z samouwielbieniem wymieszanym w równych proporcjach z agresywną odmianą poczucia niższości.
Na lekkość i uśmiech najwyraźniej poczekać musimy aż przeminie siedem razy po siedem pokoleń.
Może skoro nie udało się posadzić mecenasa, to czas zacząć ścigać mecenasa mecenasa?
A potem i jego mecenasa, żeby mecenas pierwotnego mecenasa się nie wywinął.
Równolegle zaś - dla większej pewności - warto zdyscyplinować też sędziów.
Oraz oczywiście dalszych sędziów, którzy będą kiedyś w przyszłości rozpatrywali odwołania tych wcześniejszych.
Nie wspominając o odwołaniach wszystkich trzech mecenasów...
Tak czy inaczej: łobuzów w togach trzeba tępić tak długo, aż na sali sądowej prokurator zostanie sam.
Statystyka jest tylko tak dobra jak dane, którymi ją nakarmiono.
Na rodzimym podwórku metoda naukowa nie przyjęła się jednak.
Mamy lepszą, sprawdzoną przez ojców i dziadów w niejednym boju: "w imię Ojca i Syna, naprzód biało-czerwona drużyna!"
Czy czterdzieści milionów idiotów może się mylić?
Potwierdziły się przenikliwe (penetrujące?) analizy: pan Zbyszek nie o miękiszonach marzy, a o prawdziwym twardochu.
