Znów pięknoduchy szczują na biednego pana Daniela, a on przecież - sól ziemi, tej ziemi!
Konformizm, serwilizm, kolaboracja - bez tych trzech instynktów nie ostałby się wśród wichrów historii ani jeden Polak.
Na naszej bowiem szerokości geograficznej bezlitosne cwaniactwo dla trwania biologicznego oraz ewolucyjnego sukcesu znaczą po stokroć tyle co heroizm i mądrość rodem z bajek dla naiwnych.
Zamiast co roku posyłać armię ochotników na uliczne żebry, można by na ten jeden dzień zorganizować ich entuzjazm wokół rzetelnej roboty.
Na pewno - w imię narodowej godności i wstawania z kolan - znalazłaby się jeszcze jakaś mierzeja do przekopania...
...a wtedy nawet episkopat chętnie udzieliłby dyspensy na pracę w niedzielę.
Dziwią się tęgie głowy, że władza ma samych wyznawców, a opozycja tylko sceptyków.
Tymczasem przyczyna problemu jest tyleż oczywista, co wstydliwa: i wątpliwości, i krytycyzm biorą się zwyczajnie z nadmiaru myślenia.
Prawdziwy Polak łaknie w bezwyjątkowej jednoznaczności, jednorodności i jednowymiarowości.
I żeby nawet moneta miała tylko jedną stronę - tę z orłem, oczywiście.
W stosunkach międzynarodowych sprawiedliwość sprowadza się do tych samych trzech reguł, co w przypadku cen na rynku nieruchomości:
lokalizacja, lokalizacja, lokalizacja.
Kiedy ostatni z dorosłych czołgając się opuszcza pokój...
...dalej można oczekiwać już tylko dzikości i wojny.
